چین و انتظاری از بریتانیای جهانی

چکیده:
 مقاله فوق به نقش نیروی دریایی بریتانیا در اقیانوس هند پس از پشت سر گذاشتن دوران استعماری این کشور می باشد. به اعتقاد نویسنده، نیروی دریایی انگلیس مجددا در اقیانوس هند حضور پیدا کرده است، اما اکنون رویکرد خود را به تعامل با سایر نیروهای دریایی موجود در این منطقه تغییر داده و حتی سعی دارد که با نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین (PLAN) به عنوان رقیب خود، تعامل داشته باشد. نویسنده همچنین با اشاره به سهم 50 درصدی اقیانوس هند در تجارت دریایی نفت جهان، معتقد است که این امر باعث شده است که بسیاری از قدرت های جهانی از جمله بریتانیا نتوانند از این منطقه چشم پوشی کنند. چنانکه چین به دنبال دو طرح « یک کمربند، یک راه» و پروژه های راه دریایی ابریشم خود، نگاه ویژه ای به اقیانوس هند دارد و از همین رو شاهد حضور پررنگ نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین (PLAN) در دو سال اخیر در این منطقه بوده ایم.

تعداد کلمات : 1292 / تخمین زمان مطالعه : 6 دقیقه

نویسنده : جان همینگز 
مترجم: سید محمد حسن هاشمی

در حالی که هند در این هفته، 72 سالگی استقلال خود از امپراطوری بریتانیا جشن می گیرد، و یک نقطه عطف تاریخی بزرگ برای این ملت قدیمی است، قابل توجه است که یک مرتبه دیگر، کشتیرانی نیروی دریایی سلطنتی را در آبهای هند، مجددا مرور کرد. اگرچه در این زمان، این کشور به عنوان متحدی برای هند است که با یکدیگر در جهان به شدت دچار مشکل، حرکت می کنند.

با خارج شدن از درگیری 42 ساله در پروژه اروپایی، پادشاهی بریتانیا شروع به تفکر مجدد در مورد جایگاه جهانی خود کرده است. بریتانیای جهانی به چه معنا است؟ در کجا بهتر می تواند خود را در تعامل با منطقه رو به رشد اقیانوس آرام، تنظیم نماید، در کجا تجارت، قدرت های در حال افزایش و استراتژی های بزرگ دریایی، منطقه ای را آشکار می سازد که به صورت قابل توجهی بخش مرکزی برای اقتصاد جهانی و مرکز سیاسی است؟  از عدن در خلیج فارس تا تنگه مالاکا، اقیانوس هند برای تجارت و بازرگانی بین المللی، منطقه ای حیاتی است که 50 درصد از تجارت دریایی نفت جهان روزانه از طریق اقیانوس هند انجام می شود.

این منطقه یک بازار جهانی است که پادشاهی بریتانیا قادر نیست که از آن چشم پوشی کند. اهمیت جهانی این منطقه، باعث شده است که بسیاری از قدرت های دریایی دنیا از این اقیانوس برای حفظ منافع خود استفاده کنند. اما بیش از اینکه بریتانیا به نیت قدرت امپراطوری تجاری به این منطقه ورود کرده باشد که یک مرتبه چنین کرده بود، نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا، به این منطقه تحت عنوان یک ملت لیبرال دموکراتیک تجاری وارد شده است. پادشاهی انگلستان به دنبال تقویت یک نظم قانون مند باز و فراگیر است که در این نظم، نه فقط قدرت های بزرگ، بلکه همه دارای حق می باشند. و این تعهد، بیش از صرفا یکسری لفاظی ساده می باشد.
ظهور نیروی دریایی آب های آبی چین و پروژه قدرت بزرگ تر، استراتژی بزرگ بلند مدت چین برای تبدیل شدن به قدرت هژمون آسیا را مورد تحسین قرار داد که این جاه طلبی در دوره حکمرانی نخبگان هند نیز از بین نرفت. پکن به دنبال تضمین این سیاست است با طرح «یک کمربند، یک جاده» و پروژه های راه دریایی ابریشم، تمام جاده ها به چین ختم شود. علاوه بر این، چین به مرز و همسایگی سریع ترین قدرت در حال رشد منطقه یعنی هند، دست اندازی کرده و وابستگی های اقتصادی را با تقریبا تمامی همسایگان دهلی نو، ایجاد کرده است.
طی سال گذشته، لندن سه ماموریت جداگانه در سرتاسر منطقه اقیانوس آرام انجام داده است. اچ‌ام‌اس آلبیون، ساترلند و آرگیل، همگی مسیر خود را در اقیانوس آرام در امسال دنبال کردند تا اجرای تحریم ها را علیه کره شمالی انجام دهند و آزادی عملیات عبور و مرور را فراهم سازند تا با فعالیت فزاینده دریایی چین مقابله شود.

این ماموریت ها، نشان می دهد که نیروی دریایی بریتانیا، نقش خود را در استراتژی بریتانیای جهانی ایفاء می کند. افزایش سریع و ناگهانی استراتژی های ماهانیان در میان قدرت های بزرگ، ظهور مجدد امنیت راه های دریایی را به عنوان یک موضوع عمده جغرافیای سیاسی بعد از سه نسل از برتری نیروی دریایی آمریکا، در نظر گرفته است. مهمترین انگیزه فعال تغییر در اقیانوس هند، نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین (PLAN) بوده است. نیروی دریایی چین فراتر از حوزه سنتی نفوذش در زنجیره جزیره اول و جزیره دوم، نیروی دریایی چین به سرعت خود را به عنوان قدرت دریایی در اقیانوس هند و فراتر از آن در دریای مدیترانه، مطرح کرد. پکن این امر را با ایجاد توانایی های آب های آبی و یک بندر استراتژی انجام داد که راه های تجاری پکن و خط تامین انرژی از خاورمیانه تضمین کرد.

ظهور نیروی دریایی آب های آبی چین و پروژه قدرت بزرگ تر، استراتژی بزرگ بلند مدت چین برای تبدیل شدن به قدرت هژمون آسیا را مورد تحسین قرار داد که این جاه طلبی در دوره حکمرانی نخبگان هند نیز از بین نرفت. پکن به دنبال تضمین این سیاست است با طرح «یک کمربند، یک جاده» و پروژه های راه دریایی ابریشم، تمام جاده ها به چین ختم شود. علاوه بر این، چین به مرز و همسایگی سریع ترین قدرت در حال رشد منطقه یعنی هند، دست اندازی کرده و وابستگی های اقتصادی را با تقریبا تمامی همسایگان دهلی نو، ایجاد کرده است. در حالی که قدرت هایی که به مسیرهای تجاری اقیانوس آرام وابسته هستند، کشورهای دموکراتی مانند انگلیس و هند و دیگر کشورها، باید نحوه تعامل و مدیریت روابط خود با پکن را یاد بگیرند. این امر شامل تنظیم برخی از رفتارهای پرخاشگرانه چین همچون دیپلماسی بدهی این کشور می شود.

نیروی دریایی هند و نیروی دریایی بریتانیا، همچنین باید یاد بگیرند که در مجاورت نزدیک با نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین، عملیات خود را انجام دهند که به سرعت حضور خود در اقیانوس آرام در سطح بالایی افزایش داده است. چنانکه برآوردهای اخیر نشان می دهد که حضور حداقل 14 کشتی از نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین، در ماه آگوست سال 2017 ثبت گردیده است که شامل زیردریایی های هجومی هسته ای می شود که این تعداد در سال 2018 در حال افزایش می باشد. پیش از این، نمونه های مثبتی از همکاری اخیر دریایی در اقیانوس آرام بوده است که شامل ناوهای نیروی دریایی (PLA) می شد که در سال گذشته در لندن برای حسن نیت بودند. دقیقا بخاطر همین مبادلات است که نیروی دریایی بریتانیا، با احترام به سنت طولانی اش، می تواند بهترین هنجارها و اقدامات را برای نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین به ارمغان بیاورد. مناطق ممکن برای همکاری های طراحی شده ممکن است در ماموریت های ضد دزدان دریایی و واکنش های انسان دوستانه نسبت به فجایع طبیعی، رخ دهد. درحالی که منطقه اقیانوس آرام یک مرتبه دیگر، صحنه مرکزی در سیاست های جهانی شده است، ما شاهد خواهیم بود که چین و هند هر دو در تلاش هستند که نفوذشان را بر نظم جهانی، ثبت نمایند. البته این نباید به صورت مقابله ای باشد. به عنوان بخشی از یک اتحاد امنیتی گسترده تر آمریکایی- انگلیسی که به ساخت نظم جهانی موجود کمک کرده است، بریتانیا سهم قابل اعتمادی در پایبندی به هنجارهای بین المللی که بر اساس نظم بین المللی تدوین شده دارد.
 

همانطورکه بریتانیای جهانی به اقیانوس هند نزدیک می شود، با تمام نیروهای دریایی به صورت نزدیک همکاری خواهد کرد که شامل نیروی دریایی هند و نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین (PLAN) خواهد شد. بدون شک، نیروی دریایی بریتانیا با برخی از آنها بیشتر از دیگران، کار خواهد کرد و البته، نیروی دریایی بریتانیا باید تضمین کند که منابعش با جاه طلبی هایش، مطابقت خواهد کرد. در صورتی که رویکرد شبه امپریالیستی پکن به سمت اقیانوس هند باشد، بریتانیا و دیگر قدرت های اروپایی حمایت خود را به سمت استرالیا- آمریکا- ژاپن و هند، معطوف خواهد کرد.

فارغ از روندهای جغرافیای سیاسی، نیروی دریایی بریتانیا، به دنبال حمایت از مانورهای مشترک دریایی و حفظ اصول دریایی آزادی عبور و مرور می باشد. نیروی دریایی همچنین تلاش دارد که با همه نیروهای دریایی درگیر در اقیانوس آرام همچون آمریکا، هند، سنگاپور و استرالیا، همکاری کند. بریتانیای جهانی به عنوان یک فلسفه رویکرد تعاملی را با پکن ترویج خواهد کرد.